APARTMAN VE KIZIMMMM

 kızımm hep mutlu ol emi

çocukluğum geniş bahçesi olan bir evde ve küçük bir ilçede geçti.. bundan hiç şikayetçi değilim.arkadaşlıkların güzel,dostlukların unutulmadığı,yeşili bol bir anadolu ilçesi.. bu konuyla ilgili özel bir sayfa yayınlamayı düşünüyorum...bahçemizde babamın binbir emekle diktiği fidanlar, annemin güzel elleriyle ektiği miss gibi kokan onlarca çeşit çiçeklerimiz küçük bir su tulumbası....her baharda ekilen çeşit çeşit sebzeler..fasulyeler, domatesler,biberler ve daha neler neler...ve mutluluk ve büyük huzur .... o güzel çocukluğu özlüyorum. annemle ve kardeşlerimle yaptığımız piknikleri...oyunlarımızı, arkadaşlıklarımızı... ay duygusala bağladımm. asıl konumuza dönelim.benim güzel ve küçük kızım maalesef bütün bu güzelliklerden yoksun bir apartman dairesinde büyüyor.toprağa hasretiz.evimizin her tarafından yol geçiyor ve işlek caddeler.aslen yine bir ilçedeyiz ama bu ilçede bahçeli evlerde genelde ev sahipleri oturuyor. ve evler sobalı bu sebeple bizde kaldıkmı apartman dairesine zaten bu ilçeye kışın ortasında taşındığımız için 3 tane boş ev vardı içlerinden en uygun olanını seçtik.kızım henüz 4.5 aylıktı öncelikle onun rahat edeceği bir ev ortamı olması için kaloriferli bir ev tuttuk. ama kızımız büyüdükçe ve eve hapsoldukça kendi özgür çocukluğum geliyo gözümün önüne ve üzülüyorum. bende  buna bi çözüm olsun diye balkondaki saksılardaki toprakları koydum kızımın önüne.. ne kadar mutlu oldu anlatamam saatlerce huzur içinde oynadı..