hüzün dolu bir hafta sonu.......

pazar sabah çok erken saatte çalan telefon sesi bize öyle bir acının haberini verdi ki tarifi yok sevgili dostlar.çocukluk arkadaşım  seherin biricik oğlu burak sadinin vefat haberiydi bu acı...7 yaşındaki burak sadimiz tatlı prensimiz artık aramızda değil.bizde hem eşimin kuzeni olan hemde yıllarımızı birlikte geçirdiğimiz seheri ve ailesini yalnız bırakmamak için memlekete gittik.o yol hiç bitmeyecek gibiydi.arada arkada bebek koltuğunda uyuyan kızıma bakıp ağlıyordum..seher eve nasıl dönecekti minicik kuzusunun ayakkabısı karşılayacaktı onu...hiç bitmeyecek bir acı evlat acısı....allah yardımcısı olsun seherin ve eşi muratın...
seherin acısı öyle bir oturdu ki yüreğime hiç kalkmayacak gibi.hiç isyan etmedi kollarında can veren evladının ardından...sessiz sessiz gözyaşı döktü...en çokta keşke oyuncaklarını kırsaydın doya doya oynasaydın içinde kaldı yavrumun diye ağladığı kulaklarımdan gitmiyor...allah burak sadimize rahmet etsin ailesine bol bol sabır versin....